Pages

Friday, July 31, 2009

ေရာက္မိပါေသာ NTU Convocation 2009

ကၽြန္ေတာ္ရဲ႕ ဘ၀မွာ ဘြဲ႔ႏွင္းသဘင္ခန္းမဆိုတာကို ပထမဦးဆံုးအၾကိမ္အၿဖစ္ က်က်နန တက္ေရာက္ဖူးတာပါ။

ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ နည္းပညာတကၠသိုလ္ ဘြဲႏွင္းသဘင္က်င္းပခ်ိန္ ၂၀၀၄ ခုႏွစ္ ဧၿပီလတုန္းက....။ TOEFL အတြက္ USIS မွာ သင္တန္းတက္ေနရင္း ေနာက္ဆံုးစာေမးပြဲ တစ္ခုနဲ႔ သြားေရာက္တိုက္ဆိုင္ေနတာေၾကာင့္ တက္ေရာက္ယူပါမည္လို႔ Form ၿဖည့္ထားေသာ္လည္းပဲ လြဲေခ်ာ္ခဲ့ရဘူးပါတယ္။ အဲဒီတုန္းကေတာ့ သူငယ္ခ်င္းေတြ တက္ေရာက္ယူခဲ့တာကို အိမ္ၿပန္ေရာက္မွပဲ ေအးေအးေဆးေဆး ေမးၿဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ သူတို႔ ေၿပာၿပခဲ့ပံုအရနဲ႔၊ အၿပိဳင္အဆိုင္ ဓာတ္ပံုရိုက္ခ်က္ေတြၾကည့္ရခ်က္အရေတာ့ အပူေၾကာက္တဲ့ ကၽြန္ေတာ္အတြက္ေတာ့ မစဥ္းစားတတ္ေလာက္ေအာင္ပါပဲ။ ဒါနဲ႔ပဲ ဘြဲ႔လက္မွတ္ေလးကို ၾကိဳကုန္းေက်ာင္းမွာ သြားထုတ္ယူၿပီး သိမ္းထားခဲ့ရတာပါပဲ။ ဘြဲ႔ႏွင္းသဘင္ခန္းမဆိုတာ ၀မ္းကြဲညီမတစ္ေယာက္ ဘြဲ႔လာယူတုန္းက ဓာတ္ပံုသြားရိုက္ေပးတုန္း တစ္ခ်က္ပဲ ေရာက္ခဲ့ဖူးပါတယ္။ ဘြဲ႔ႏွင္းသဘင္ခန္းမဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္ရဲ႕ ခပ္လွမ္းလွမ္းမွာသာ ရွိေနခဲ့တာပါ။

ဒီလိုနဲ႔ 28.07.2009 ေန႔မွာ NTU Convocation 2009 ကို ကၽြန္ေတာ္ မေဟသီ ဘြဲ႔ယူရန္ သူမနဲ႔အတူ Taxi ေလးငွားၿပီး Nanyang Auditorium သို႔ ညေန ၄ နာရီခန္႔မွာ ထြက္လာခဲ့ပါေတာ့သည္။ ဘြဲ႔၀တ္စံုအိတ္ကတစ္ဖက္၊ ဓာတ္ပံုရိုက္ဖို႔ ကင္မရာအိတ္နဲ႔ Tripod က တစ္ဖက္၊ အလုပ္ကိုၿဖစ္ေန ေတာ့တာပါပဲ။ ေက်ာင္းလည္းေရာက္ေရာ။ အားပါး... လူေတြအမ်ားၾကီးပဲ... ။ ဓာတ္ပံုေတြ အၿပိဳင္အဆိုင္ ရိုက္ေနၾကတာ..။ ကၽြန္ေတာ္လည္း ကင္မရာကို White Balance ေတြ၊ Shutter Speed ေတြဘာေတြ စမ္းၿပီး ကၽြန္ေတာ္မေဟသီကို တေဖ်ာင္းေဖ်ာင္း နဲ႔ေနေအာင္ ရိုက္ေတာ့တာပဲ (ဓာတ္ပံု..ကိုေၿပာတာေနာ္)။ ဓာတ္ပံုေတြအားလံုး ၄၉၉ ပံုေတာင္ရိုက္ခဲ့တာ။ ကြန္ပ်ဴတာထဲ မနည္းသြင္းရတယ္ ..မ၀င္ခ်င္ဘူးလုပ္ေနလို႔..။

ဓာတ္ပံုေတြလည္း ရိုက္ရင္း ၅နာရီေလာက္မွာ ခန္းမထဲ၀င္ဖို႔ ကၽြန္ေတာ္မေဟသီက Register သြားလုပ္ရပါ ေတာ့တယ္။ ကၽြန္ေတာ္အတြက္ကေတာ့ Register လုပ္စရာမလိုဘူး။ ၀င္ဖို႔ လက္မွတ္ကေလးကို လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ပတ္ေလာက္ကတည္းက စာတုိက္ကေန (၂)ေယာက္စာ ပို႔ထားလို႔ ရၿပီးသား။ ခန္းမထဲအ၀င္လမ္းေလးမွာ ကၽြန္ေတာ္မေဟသီေတာ့ ဘယ္လိုေနလဲမသိဘူး.. ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ရင္ေတြခုန္လာတယ္ဗ်ာ... ခန္းမအ၀င္က ပ်ဴငွာစြာၾကိဳဆိုေနတဲ့ ဧည့္ၾကိဳေကာင္မေလးေတြေၾကာင့္ မဟုတ္တာ ေသခ်ာပါတယ္။ အဟီး..။



ခန္းမထဲလည္း လူေတြၿပည့္လို႔ ၅ နာရီ ခြဲေက်ာ္ေက်ာ္မွာ NTU ရဲ႕ President နဲ႔တကြ သက္ဆိုင္ရာ Professor ေတြ ခန္းမထဲ ၀င္လာၿပီၿဖစ္ပါ၍ မတ္တတ္ရပ္ၿပီး ၾကိဳဆိုဖို႔ Announce လုပ္တာကို ၾကားလိုက္ရပါေတာ့တယ္။ President နဲ႔ Professor ေတြ ေနရာယူအၿပီးမွာ စင္ကာပူႏိုင္ငံေတာ္သီခ်င္းသံကို စတင္ၾကားရပါေတာ့တယ္။ သီခ်င္းၿပီးဆံုးလို႔ President က အခန္းအနားစတင္ၿပီၿဖစ္ေၾကာင္း ေၾကၿငာၿပီးတာနဲ႔တၿပိဳင္ EEE ရဲ႕ Dean ကေနၿပီး မိန္႔ခြန္းေၿပာပါတယ္။ မိနစ္ ၂၀ ေလာက္စကားေတြ ေၿပာအၿပီးမွာ Ph.D ကို ဘြဲ႔စတင္ ေပးအပ္ပါေတာ့တယ္။ ေနာက္ၿပီး Master ေတြ။Master ေတြေပးလို႔ တစ္၀က္ေလာက္လည္းရွိေရာ ဘြဲ႔ေပးအပ္တာကို ခဏတာရပ္နားၿပီးေတာ့ ေဖ်ာ္ေၿဖေရးအစီအစဥ္တစ္ခုကို ၁၀ မိနစ္ခန္႔ စတင္ပါေတာ့တယ္။ တရုတ္ရိုးရာ ေစာင္းတီးကြက္ေလးတစ္ခုကို တရုတ္မေလးတစ္ေယာက္က ကၽြမ္းကၽြမ္းက်င္က်င္ တီးၿပ ေၿဖေဖ်ာ္သြားပါတယ္။



ဒီမွာ အလ်င္းသင့္လို႔ တစ္ခုေလာက္ေၿပာခ်င္တယ္ဗ်ာ။ အမည္နာမဆိုတာနဲ႔ ပက္သက္ၿပီးေတာ့ပါ။ Announcer လုပ္တဲ့ Professor က ၿမန္မာနာမည္ေတြကို တစ္ေယာက္မွ ပီေအာင္ မဖတ္ႏိုင္ဘူးဆိုတာကို ေတြ႔ရသလို၊ အရမ္းနဲ႔ ရွည္တဲ့ အိႏၵိယနာမည္ေတြ လည္း အမ်ားၾကီး ၾကားရပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ေတြ႔ရသေလာက္ ဘြဲ႔ယူတဲ့သူရဲ႕ ထက္၀က္ေက်ာ္ဟာ အိႏၵိယေတြမ်ားပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ Announcer လုပ္တဲ့ Professor ရဲ႕ လွ်ာေတာ့ ဘယ္လိုေနမလဲမသိဘူး.. နည္းနည္းေလာက္လိုက္ဆိုခဲ့တဲ့ ကၽြန္ေတာ္လွ်ာေတာ့ ဒီကေန႔ထိေအာင္ကို လိပ္ေနေသးတယ္..အဟီး။ ၿမန္မာနာမည္ေတြေခၚလိုက္လို႔ ၾကားရတဲ့အသံက ရီစရာေကာင္းေနရင္ တခ်ိဳ႕ တရုတ္ေတြက ရီၾကပါတယ္။ အိႏၵိယနာမည္ အရွည္ၾကီးေတြ ေခၚလိုက္ရင္လည္း တရုတ္ေတြက ရီၿပန္ေရာ။ အစပိုင္းကေတာ့ ကိုယ္လည္း ေရာၿပီး လိုက္ရီေနတာပါ။ ေနာက္ေတာ့မွ အခ်ဥ္ေပါက္လာၿပီး ခပ္တည္တည္ေနလိုက္ေတာ့မွ ေဘးက တရုတ္က ၿငိမ္သြားေရာ။

ဒါနဲ႔ပဲ အားလံုးလည္း ဘြဲ႔ယူအၿပီး ထူးထူးၿခားၿခား အစီအစဥ္ေလးတစ္ခုအၿဖစ္ Ph.D ဘြဲ႔ရ တရုတ္မေလး တစ္ေယာက္က သူ႔ရဲ႕ (၇) ႏွစ္တာ NTU တြင္ ပညာဆည္းပူးခဲ့ေသာ အေတြ႔အၾကံဳမ်ားနဲ႔ ေက်းဇူးတင္စကားေၿပာၾကားၿပီး သူမရဲ႕ သူငယ္ခ်င္း ၃ ေယာက္နဲ႔အတူ Vitamin C ရဲ႕ Graduation Song သီခ်င္းကို သံၿပိဳင္သီဆိုသြားၾကပါတယ္။ အခမ္းအနားအၿပီးမွာ President နဲ႔ Professor မ်ား ၿပန္လည္ ထြက္ခြာသြားအၿပီးမွာ ေၾကၿငာလာတဲ့အသံတစ္ခုေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္အံအားသင့္သြားခဲ့ရပါတယ္။ “လူၾကီးမင္းတို႔ခင္ဗ်ာ... အားလံုးပဲ Buffet သံုးေဆာင္ရန္ဖိတ္ၾကားအပ္ပါသည္..”တဲ့။ ဒါနဲ႔ပဲ ဘြဲ႔ႏွင္းသဘင္ ခန္းမထဲက ၿပန္ထြက္လာကာ ဓာတ္ပံုအခ်ိဳ႕ ရိုက္ၿပီး Buffet ခမ္းမထဲကို ၀င္ခဲ့ပါေတာ့တယ္။

Buffet စားေနၾကတဲ့သူေတြကို ဓာတ္ပံုေတြ ခိုးရိုက္ခဲ့တယ္ဗ်။ တစ္ခ်ိဳ႕ ဆိုရင္ ပလုတ္ပေလာင္းစားေနတဲ့ပံုေတြ၊ တစ္ခ်ိဳ႕ ကဆိုရင္ ပန္းကန္ထဲ အၿပည့္အေမာက္ထည့္ထားတဲ့ပံုေတြ အမ်ားၾကီးပဲ အဟီး.. ။ သိရင္ စိတ္ဆိုၾကမယ္နဲ႔တူတယ္။ Buffet စာၿပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ္မေဟသီက သူမရဲ႕ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ ဓာတ္ပံုရိုက္ခ်င္တယ္ဆိုလို႔ လိုက္ရိုက္ေပးၿပီး ည (၉)ေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္မွာ NTU ကေနၿပီး ၿပန္လည္ ထြက္ခြာလာခဲ့ပါေတာ့တယ္။

ကိုယ္တိုင္ဘယ္ေတာ့မ်ား တက္ခြင့္ရမလဲဆိုတာေတြးရင္း... Choa Chu Kang သို႔။

ေက်းဇူးတင္စြာၿဖင့္
yu ya


4 comments:

မင္းအိမ္ျဖဴ said...

ဂုဏ္ယူပါတယ္္ဗ်ာ

ေပ်ာ္စရာၾကီးေနာ.....

မမသီရိ said...

အားက်စရာၾကီးေနာ္ ေမာင္ေလးေရ
တက္ခ်င္စမ္းပါဘိေတာ့တယ္

ငွက္ကေလး said...

မေဟသီအတြက္ ဂုဏ္ယူပါတယ္ လို႔ေျပာေပးဦး ကိုယုယေရ ဖတ္ရတာ အားရစရာၾကီးပါလား

Yu Ya said...

ကိုမင္းအိမ္ေရ...တကယ့္ကို ေပ်ာ္စရာၾကီးဗ်.။

မသီရိေရ... ကၽြန္ေတာ္လည္း တက္ခ်င္စမ္းပါဘိ..။

ငွက္ကေလးေရ... မေဟသီက ေက်းဇူးတင္ပါတယ္တဲ့။