Pages

Saturday, July 11, 2009

Google က က်ဳပ္တို႔ကို ထံုအသြားေစေလၿပီလား။ (ဒုတိယပိုင္း)


ထိုအဆို၏ အေၿခခံယံုၾကည္ခ်က္မွာ း- လူသားဥာဏ္ရည္ဆိုတာ အေသးငယ္ဆံုး သိမႈဆိုင္ရာ အစိတ္အပိုင္းမ်ား အၿဖစ္ အတိအက် ခြဲထုတ္ႏိုင္ေသာ၊ တိုင္းတာႏိုင္ေသာ၊ စြမ္းရည္အၿမင့္ဆံုး ၿမွင့္တင္ႏိုင္ေသာ ယႏၱရားဆန္ဆန္ ၿဖစ္စဥ္ တစ္ခုၿဖစ္သည္။

ယခု ကၽြန္ေတာ္တို႔ အားလံုး သိလ်က္ႏွင့္ၿဖစ္ေစ၊ မသိလိုက္ မသိဘာသာၿဖစ္ေစ၊ စုၿပံဳ၀င္ေရာက္ေနၾကေသာ Google ၏ Online ကမာၻေလာကထဲတြင္ ေ၀ေ၀၀ါး၀ါး စိတ္ကူးအမွ်င္တန္းၿပီး နက္နက္ရႈိင္းရိႈင္း အေတြးနက္ၿခင္း မ်ိဳးအတြက္ ေနရာမရွိေတာ့ေပ။

သို႔ေလာ သို႔ေလာ မေရရာၿခင္းသေဘာ (Ambiguity) သည္ စိတ္ကူးအသစ္တစ္ခု မီးခတ္ၿပီး ပြင့္ထြက္လာသလို ပြင့္ထြက္လာေစမည့္ စမွတ္တစ္ခု မဟုတ္ေတာ့ဘဲ အေႏွးနဲ႔ အၿမန္ ၿပဳၿပင္ေၿဖရွင္းရမည့္ ပရိုဂရမ္ေၾကာင္ကြက္ (Bug) တစ္ခုအၿဖစ္သာ ၎တို႔ ၿမင္ေနၾကေတာ့သည္။

လူသားဦးေႏွာက္ဆိုသည္မွာ ေခတ္ေနာက္က်ေနေသာ ခပ္ထံုထံု ပီသရီး (PIII) ကြန္ပ်ဴတာ တစ္လံုးပင္ၿဖစ္ၿပီး ၿမန္ႏႈန္းပိုၿမင့္ေသာ ပရိုဆက္ဆာ (Processor) ၊ ေဒတာ (Data) အမ်ားၾကီးပိုဆန္႔ေသာ ဟာဒ္ဒစ္ (Hard Disk) .. အစရွိသည္မ်ားၿဖင့္ Upgrade လုပ္ဖို႔ လိုေနၿပီ ၿဖစ္ပါသည္။

လူသားဦးေႏွာက္ႏွင့္ အသိစိတ္ၿဖစ္စဥ္သည္ ၿမန္ႏႈန္းၿမင့္ Data Processing စက္တစ္ခုသာၿဖစ္သည္ဟူေသာ အိုင္ဒီယာၿဖင့္ အင္တာနက္ကမာၻၾကီးကို တည္ေဆာက္ထားကာ၊ အင္တာနက္က ဦးေဆာင္ေသာ စီးပြားေရးႏွင့္ လူမႈေရး ကမာၻၾကီး တစ္ခုလံုးကိုလည္း ထိုအိုင္ဒီယာက ဗိုလ္က်စိုးမိုးေနသည္ကို စိတ္မသက္သာၿဖစ္ဖြယ္ ၿမင္ေတြ႔ ေနၾကရသည္။

အင္တာနက္ကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ ခပ္ၿမန္ၿမန္ ရွာေဖြ လွန္ေလွာႏိုင္ေလေလ၊ လင့္ခ္မ်ားမ်ား ကလစ္ႏွိပ္ၿပီး Web Page မ်ားမ်ားၾကည့္ေလေလ Google အဖို႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အၾကိဳက္ ဘယ္လိုေၾကာ္ၿငာေတြ ထည့္ေပးရမည္၊ ဘယ္လို Information ေတြ ထုတ္ေပးရမည္ကို ပိုမိုရွင္းလင္းစြာ သိေလေလၿဖစ္သည္။

Google အဖို႔ ၿဖည္းၿဖည္းႏွင့္ ဇိမ္ခံစာဖတ္ၿခင္းမ်ိဳး၊ အေတြးနက္နက္ တစ္ခါတစ္ေလ ခပ္ေၾကာင္ေၾကာင္ေတြးၿခင္း မ်ိဳးကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ ထပ္မလုပ္ရန္ အၿမဲတေစ ဖိအား ေပးေနမည္သာ ၿဖစ္သည္။ ဤအခ်က္မွာ Google ၏ ေငြးေၾကးအက်ိဳးအၿမတ္တစ္ခုတည္းမဟုတ္ဘဲ သိပၸံဆိုင္ရာ ယံုၾကည္ ေမွ်ာ္လင့္မႈ အိမ္မက္ၾကီး၏ အေၿခခံ အေၾကာင္းတရားလည္း ၿဖစ္ေပသည္။

တစ္ခါတစ္ေလ ကၽြန္ေတာ္မ်ား အဆိုးသိပ္ၿမင္ေနၿပီလား၊ သံသယေတြ မ်ားလြန္းေနၿပီလားဟု ၿပန္ေတြးမိသည္။ နည္းပညာအသစ္တစ္ခု ေပၚေလတိုင္း၊ တီထြင္ဖန္တီးမႈ တစ္ခုေပၚေလတိုင္း ေမွ်ာ္လင့္တၾကီး အေကာင္းၿမင္ ခ်ီးမြမ္းသူေတြ ရွိသလို၊ ထိုကိစၥအေပၚ သံသယၾကီးစြာ အဆိုးၿမင္ေသာ ေၿပာင္းၿပန္ေရစီးေၾကာင္းတစ္ခုလည္း အၿမဲ ယွဥ္တြဲ ေပၚထြက္လာတတ္သည္။ ပေလတို (Plato) ရဲ႕ ေဖးဒရပ္စ္ (Phaedrus) က်မ္းၾကီးထဲတြင္ စာေပေရးသာ မွတ္တမ္းတင္မႈ အေလ့အက်င့္ စတင္ဖြင့္ၿဖိဳးလာသည္ကို ဆရာၾကီး ဆိုကေရးတီးက -

(၁) လူေတြက သူတို႔ေခါင္းထဲမွာ ၿဖစ္ေပၚေပါက္ဖြားလာေသာ အသိဥာဏ္မ်ားထက္ စာရြက္မ်ားေပၚမွ စာသား စကားလံုးမ်ားကို ပိုမိုအားထားလာမည္၊
(၂) သိမွတ္နားလည္မႈဆိုင္ရာ(မွတ္ဥာဏ္) အေလ့အက်င့္မ်ား တၿဖည္းၿဖည္းေပ်ာက္ကြယ္ၿပီး လူေတြ ပိုေမ့တတ္လာေစရန္ စာေပအေရးအသား အမူအက်င့္က ဖ်က္ဆီးလိမ့္မည္၊
(၃) နဂိုမူလက ခပ္တံုးတံုးသာရွိေသာ လူမ်ားသည္ စာအုပ္ေတြ အမ်ားၾကီး ဖတ္လိုက္ေသာအခါ ပညာရွိေယာင္ေယာင္ ဘာေယာင္ေယာင္ သူတို႔ဘာသာ ထင္ၿမင္သြားႏိုင္မည္၊
(၄) အသိပညာမ်ားကို စာမ်က္ႏွာမ်ား ေပၚသို႔ အလြယ္တကူ တင္လိုက္ႏိုင္ၿပီး အသိပညာရွာေဖြသူကလည္း ညႊန္ၾကားထိန္းေက်ာင္းမႈ တစ္စံုတစ္ရာ မပါဘဲႏွင့္ အလြယ္တကူ ဖတ္ႏိုင္၊ အလြယ္တကူ တတ္သိသြားႏိုင္သည္။ ထိုအသိဥာဏ္မ်ိဳးမွာ အတုအေယာင္ အသိဥာဏ္သာၿဖစ္ၿပီး အေရးအသား က်မ္းစာမ်ားမပါဘဲ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ တိုက္ရိုက္ပို႔ခ်မႈ၊ ေဆြးေႏြးမႈ၊ အၿငင္းအခုန္လုပ္မႈ၊ တစ္ဖန္ ၿပန္လည္ စဥ္းစားမႈ အစရွိသည့္ ၿဖစ္စဥ္မ်ား မရွိဘဲ တကယ့္ ပညာရွိတစ္ေယာက္ ၿဖစ္မလာႏိုင္ဟု ....
ဆရာၾကီး ဆိုကေရးတီးက ရိုးသားစြာ ေၿပာဆိုခဲ့ပါသည္။

၁၅ ရာစုတြင္ ဂူဒင္ဘတ္ (Gutenberg) က ပံုႏွိပ္စက္ကို တီထြင္လိုက္ၿပန္သည္။ ထိုအခါ အီတလီ ဒႆနဆရာ တစ္ေယာက္ၿဖစ္ေသာ ဟီရိုနီမို ဆကြာစီရာဖီကို (Hieronimo Squarciafico) က စာအုပ္ေတြ အလြယ္တကူ ေပါေပါမ်ားမ်ားရေသာအခါ လူေတြ ဥာဏ္ဖ်င္းသြားႏိုင္ (Intellectual Laziness) သည္ဟု သံသယ ပြားခဲ့သည္။ အခ်ိဳ႕႕ ေသာ ဘာသာေရး ေခါင္းေဆာင္မ်ားကလည္း စာအုပ္ေတြ ေပါေပါမ်ားမ်ားရၿပီး လူေတြ အလြယ္တကူ ဖတ္ၾကၿခင္းသည္ ဘာသာေရးတရားဆိုင္ရာ ကိုးကြယ္ယံုၾကည္မႈႏွင့္ ဒႆနအေပၚ အုပ္စီးထားႏိုင္ေသာ သူတို႔ (ေရာမေက်ာင္းေတာ္) ၏ ၾသဇာအာဏာကို လႈိက္စာလိမ့္မည္ဟု စိုးရိမ္ၾကသည္။ နယူးေယာက္တကၠသိုလ္မွ သမိုင္းပါေမာကၡ ကေလးရွာကီ ( Clay Shirky ) က အထက္ပါအဆိုအမ်ားစု မွန္ကန္ေၾကာင္း၊ ထိုမွ်မက အေကာင္းဆံုး ေရွ႕ ၿဖစ္ေဟာ နိမိတ္ဖတ္ခ်က္မ်ားပင္ ၿဖစ္ႏိုင္ေၾကာင္း သံုးသပ္ေၿပာၾကားခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္ အားလံုး သိၿပီးၾကသည့္အတိုင္း ပံုႏွိပ္စက္က လူ႔ယဥ္ေက်းမႈ၏ ဘ႑ာတိုက္ၾကီး ပိုမိုၾကြယ္၀ေစရန္ အမ်ားၾကီး ထည့္၀င္သြားခဲ့ေပသည္။

ကၽြန္ေတာ္၏ သံသယ၀ါဒကို မိတ္ေဆြလည္း သံသယ ၿပန္ပြားႏိုင္ပါသည္။ အင္တာနက္ကြန္ယက္ကို သံသယ ပြားသူမ်ားသည္ အတိတ္လႊမ္း ေခတ္ေနာက္ၿပန္ဆြဲေနသူမ်ားလည္း ၿဖစ္ေကာင္း ၿဖစ္ႏိုင္ပါသည္။ သို႔ရာတြင္ အင္တာနက္သည္ ဆိုကေရးတီး ေၾကာက္ခဲ့ေသာ အကၡရာစာသားမ်ားလို၊ ေရာမေက်ာင္းေတာ္ၾကီးက ေၾကာက္ခဲ့ေသာ ပံုႏွိပ္စက္လို၊ အၿခားသူမ်ားေၾကာက္ေသာ အၿခားေသာ တီထြင္မႈ နည္းပညာ ပစၥည္းမ်ားလို အရာအားလံုးကို ေပါင္းစည္းထားၿခင္းၿဖစ္ၿပီး ထို႔ထက္ပင္ ပိုႏိုင္သည္ဟု ကၽြန္ေတာ္ ေတြးေၾကာက္ေနမိပါသည္။

ပံုႏွိပ္ထားေသာ စာမ်က္ႏွာမ်ားကို အေတြးနက္နက္ၿဖင့္ ဖတ္ရႈၿခင္းသည္ စာေရးဆရာမ်ား၏ စာသားမ်ားထဲမွ အေတြးအသိမ်ားကို တိုက္ရိုက္ရယူရံုမွ်မက ကၽြန္ေတာ္တို႔၏ စိတ္သဏၭာန္အတြင္း သိမႈဆိုင္ရာ တုန္ခါ လႈပ္ရွားမႈမ်ား၊ ဆင့္ပြားကယက္ထမႈမ်ား ၿဖစ္ေပၚေစရန္လည္း စာလံုးစာသားမ်ားက ဖန္တီးေပးေသးသည္။ သမာဓိတည္ၾကည္စြာ၊ စ်န္၀င္စြာ စာအုပ္တစ္အုပ္ကို ဖတ္ၿခင္း သို႔မဟုတ္ အၿခားအေတြးတစ္ခုကို တည္ၾကည္ၿပီး တစ္ဆံုးတစ္စ နက္ရႈိင္းၿခင္းမ်ားသည္ ကၽြန္ေတာ္တို႔၏ မိမိကိုယ္ကိုဖြဲ႔စည္းမႈ၊ က်င့္၀တ္ႏွင့္ အသိဆိုင္ရာ ေကာက္ခ်က္ဆြဲမႈ၊ ပံုေဆာင္မႈ စသည္အားၿဖင့္ ကၽြန္ေတာ္တို႔၏ ကိုယ္ပိုင္ အိုင္ဒီယာ ေမြးဖြားထုတ္လုပ္ေသာ ေရခံေၿမခံမ်ား ၿဖစ္ပါသည္။ တရိႈက္မက္မက္ စာဖတ္ၿခင္းႏွင့္ အေတြးနက္နက္ေတြးၿခင္းသည္ ခြဲၿခား၍ မရစေကာင္းေသာ ၿဖစ္စဥ္ႏွစ္ခုၿဖစ္သည္ဟု ကၽြန္ေတာ္ ယံုၾကည္ပါသည္။

အကယ္၍ ထိုသို႔ေသာ သီးၿခားကိုယ္ပိုင္အေတြးကမာၻေလးမ်ားကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဆံုးရႈံးရမည္ဆိုပါက သို႔မဟုတ္ ထိုကမာၻေလးထဲသို႔ အၿခားအေၾကာင္းအရာမ်ား အတင္းအက်ပ္ သြတ္သြင္းခံရမည္ဆိုပါက ကၽြန္ေတာ္တို႔ ကိုယ္တိုင္ႏွင့္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ လူသား ယဥ္ေက်းမႈထဲမွ အဖိုးမၿဖတ္ႏိုင္ေသာ တစ္စံုတစ္ရာကို စေတးလိုက္ရေတာ့ မည္ၿဖစ္ေၾကာင္း ကၽြန္ေတာ္ အေသအခ်ာခံစားေနမိပါသည္။

လူေတြ၏ အသိတရားသည္ နက္ရႈိင္းမႈထုထည္ႏွင့္ ေဇာက္မရွိေတာ့ဘဲ ကြန္ယက္သဖြယ္ ေဘးတိုက္ ၿပန္႔ကား၊ အဆံုးမဲ့ ၿပန္႔ကားၿပီး ထုထည္မဲ့လုနီးပါး တၿဖည္းၿဖည္း ပါးလ်ားလာသည္ဟု ကၽြန္ေတာ္လည္း ၿမင္ပါသည္။ ခလုတ္တစ္ခ်က္ ႏွိပ္တတ္ရံုၿဖင့္ သိခ်င္တာ အကုန္ရမည္ဆိုေသာ အင္တာနက္ကြန္ယက္က ထိုသို႔ ပါးသည္ထက္ ပါးေအာင္ တိုက္စားေပးေနသည္။

ကမာၻေလာကၾကီးကို ဘယ္လိုနားလည္မလဲဆိုတာ အင္တာနက္ ရွာေဖြေရး အင္ဂ်င္ေတြ၊ ကြန္ပ်ဴတာေတြ အေပၚမွာ လံုးလံုးလ်ားလ်ားၾကီး အားကိုးေနသည္ႏွင့္အမွ် ကၽြန္ေတာ္တို႔၏ ကိုယ္ပိုင္လူသား အသိဥာဏ္မ်ားသည္ ဖန္းတီးဥာဏ္ရည္ (Artificial Intelligence) အၿဖစ္သို႔ တၿဖည္းၿဖည္း ေလွ်ာက် ၿပားခ်ပ္သြားလိမ့္မည္ဟု ေဟာကိန္း ထုတ္ထားၾကပါသည္။ ထိုအတိုင္းလည္း ကၽြန္ေတာ္ ယံုၾကည္ပါသည္။

မိတ္ေဆြတို႔ကေတာ့ ရယ္သြမ္းေသြးခ်င္ ေသြးေနမွာေပါ့။

(ၿပီးပါၿပီ)

Nicholas Carr ရဲ႕ Is Google Making Us Stupid? ကို ဆီေလ်ာ္ေအာင္ ဘာသာၿပန္ဆိုထားပါသည္။
တစ္ခ်ိဳ႕ ေသာ စာပုဒ္မ်ားကို အခ်ိန္၊ ေနရာ အခက္အခဲမ်ားေၾကာင့္ စိတ္မေကာင္းစြာၿဖင့္ ခ်န္လွပ္ထားခဲ့ရပါသည္။

ေက်းဇူးတင္စြာၿဖင့္
yu ya

5 comments:

Cioara Andrei said...

Foarte interesat subiectul postat de tine, m-am uitat pe blogul tau si imi place ce am vazu am sa mai revin cu siguranta.
O zi buna!

မဟာဆန္ said...

ဒီလို ဗဟုသုတ ၿဖစ္ေစမဲ႔ ပို႔စ္ေလးေတြ ေ၀မွ်လို႔ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ရွင္။ ေလ႔လာသြားပါတယ္။ ဘာသာၿပန္စြမ္းရည္ကိုလည္း ခ်ီးက်ဴးမိတယ္။

မငံု said...

ဒုတိယပိုင္းကိုလဲ လာဖတ္သြားပါတယ္။

မင္းညိဳ said...

ဟုတ္တယ္...အင္တာနက္သံုးဖို႔ လြယ္ကူတဲ႔ေနရာေရာက္လာကတည္းက သတင္းအခ်က္အလက္ေတြကိုပဲ ဂရုစိုက္မိေနတယ္..။ စာဆုိရင္ေတာင္ ဘေလာ႔ေတြ..ဂ်ာနယ္ေတြက စာေတြပဲ လုိက္ဖတ္မိေနတယ္..ခပ္ၿမန္ၿမန္ရေစတဲ႔ သတင္းမ်ိဳးေတြပဲ စိတ္၀င္စားေနမိတယ္..။ စာအုပ္ေကာင္းေတြဖတ္ဖို႔ အာသီသ ေပ်ာက္ေနတယ္..အေတြးအေခၚေတြလည္း ေကာင္းေကာင္းမထြက္ေတာ့ဘူး..။ ဘာသာၿပန္ေလးေတြ ဆက္ေရးဖို႔ အားေပးပါတယ္..။

ဝက္ဝံေလး said...

ေဝးးးး ကိုယုယ စိတ္ဝင္တစားဖတ္သြားတယ္ ဗ်ိဳးးး အခုလုိ မွ်ေဝေပးတာ ေက်းဇူးပါေနာ္ သိသင္႔တာေလးေတြ သိသြားတာေပါ႔ ဟုတ္ဖူးနားေနာ္

ဘုိင္