Pages

Thursday, June 25, 2009

တနလၤာေန႔ ေၾကာက္သူမ်ား


လြန္လြန္မင္းမင္း ေၾကာက္ရြံ႕ ၿခင္း (Phobia) ဆိုတာ လူေတြ၊ အရာ၀တၳဳပစၥည္းေတြ၊ လုပ္ရွားမႈေတြနဲ႔ အခိ်ဳ႕ အခိ်ဳ႕ ေသာ အေၿခအေနေတြအေပၚမွာ အေၾကာင္းမဲ့ ယုတၱိမရွိပဲ ၿပင္းၿပင္းထန္ထန္ လြန္လြန္ကဲကဲ စြဲစြဲၿမဲၿမဲ ေၾကာက္ရြံ႕ ပူပန္မႈတစ္ခုကို ေၿပာတာပါ။ ဒီေရာဂါရဲ႕ အဓိက လကၡဏာကေတာ့ ေၾကာက္ရြံ႕ တဲ့ အေၾကာင္းအရာေတြကို ေရွာင္ရွားဖို႔ ရန္ လြန္ကဲၿပီး အက်ိဳးသင့္ အေၾကာင္းသင့္ မဟုတ္တဲ့ လိုအင္ဆႏၵေတြပါပဲ။

တစ္ခါက သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ စင္ကာပူကို လာလည္ေတာ့ အလုပ္ရွာေနဆဲ အၿခားသူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္ကို မင္းဘယ္မွာေနလဲ လို႔ ေမးမိပါတယ္။ အလုပ္ရွာေနဆဲၿဖစ္တဲ့ သူငယ္ခ်င္းကလည္း ေရာက္တာမွ ၂ ပတ္ေလာက္ရွိ ေသးတာဆိုေတာ့ ေရေရလည္လည္ မရွင္းၿပတတ္ဘူးနဲ႔ တူပါတယ္။ သူေၿဖလိုက္တာက အစိမ္းေရာင္ MRT လိုင္းမွာ ေနတယ္လို႔ လြယ္လြယ္ေၿဖလိုက္ပါတယ္။ ဒါနဲ႔ပဲ အလည္ေရာက္ေနတဲ့ သူငယ္ခ်င္း မွတ္ခ်က္ေပးလိုက္တာက “ေၾသာ္.. ဒါဆို.. မင္းေနတာက အစိမ္းေရာင္ လိုင္းဆိုေတာ့ စိမ္းစိမ္း ကားကားၾကီးေပါ့.ေနာ္” ဆိုၿပီး ေကာက္ခါငင္ခါ ေၿပာလိုက္ပါတယ္။ ဘာေၿပာေကာင္းမလဲ .. အလုပ္ရွာေနဆဲ သူငယ္ခ်င္းက အားရပါးရကို ေကာ္ဆဲေတာ့တာပဲ... ေနာက္ၿပီး သူက အလည္လာတဲ့ သူငယ္ခ်င္းကို ၿပန္ေၿပာလိုက္သည္ကား “မွတ္ထား.. ငါေနတာက စိမ္းလန္းစိုေၿပမွာ ေနတာ၊ မင္းၾကီးေတာ္ စိမ္းစိမ္းကားကားမဟုတ္ဘူး” ဆိုၿပီးေတာ့ေလ။ ကၽြန္ေတာ့မွာ ရယ္လိုက္ရတာဗ်ာ..။ အဲဒီ အလုပ္ရွာေနတဲ့ သူငယ္ခ်င္းအေၾကာင္း ၾကံဳၾကိဳက္တုန္း (ၿမန္မာလိုဆိုရင္ အယူသီးတယ္ေခၚမလား၊ အက်အနေကာက္တယ္ ေခၚမလားပဲ) ေၿပာၿပခ်င္လို႔ပါ။ အလုပ္ရွာေနဆဲကာလမွာ ယၾတာေခ်ေတာ့ ဘုရားကို ဘာကပ္တယ္ထင္သလဲဗ်။ မင္းဂြတ္သီးပါတဲ့ဗ်ာ။ သူ႔ရဲ႕ idea က ဘာလဲဆိုေတာ့ “မင္း (ဘုရင္) ေတာင္ Good ေသးတာ၊ ငါက ဘာလို႔ မ Good ရမွာလဲ” တဲ့ေလ။ တစ္ခိ်ဳ႕ လူေတြရွိတယ္ဗ်.. အမ်ားၾကီးကို ေတြ႕ ဖူးပါတယ္။ ေၿပာလိုက္တဲ့ စကားလံုးတိုင္းေပၚမွာ လြန္လြန္မင္းမင္းကို အထအနေကာက္ေတာ့တာပဲ။ အဲဒီလို ဆိုရင္ေတာ့ သူတို႔မွာ (Logophobia) ေရာဂါ ရေနၿပီလို႔ ဆိုႏိုင္ပါတယ္။ (Logophobia) ဆိုတာ An Obsessive Fear of words ပါတဲ့။

ဒီလိုပါပဲ အလုပ္လာရွာတဲ့ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ - သူက Mechanical Engineer တစ္ေယာက္ပါ။ သူ႔ရဲ႕ English Speaking Efficiency ကေတာ့ သူလို ကိုယ္လိုပဲဗ်။ (သူလို ကိုယ္လို ဆိုကတည္းက ကၽြန္ေတာ္လည္း ပါသြားၿပီေနာ္ :P..) ကၽြန္ေတာ္တို႔ ၿမန္မာလူမ်ိဳး ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက Four Skills မွာ ဆိုရင္ Speaking Skill ကို အားနည္းၾကတယ္။ (ဟုတ္လားမသိဘူး... မဟုတ္ရင္လည္း ေၿပာၾကပါအံုးေနာ္) ။ အဲဒီသူငယ္ခ်င္းက သူဒီကို မလာခင္ ဘာေတြၿပင္ဆင္ခဲ့ရမလဲဆိုၿပီး ကၽြန္ေတာ္ကိုေမးေတာ့ လူတတ္ၾကီးလုပ္ၿပီး English Speaking နဲ႔ Chinese Speaking တက္ခဲ့ဖို႔ ေၿပာခဲ့ပါတယ္။ မဟုတ္ရင္ Phone Communication ေတြမွာ ဒုကၡေရာက္ေလ့ ရွိပါတယ္လို႔ သူ႔ကို ေၿပာၿပခဲ့တယ္။ ဒီသူငယ္ခ်င္းက ကၽြန္ေတာ္စကား တေသြမသိမ္း နားေထာင္တယ္ဗ်ာ။ အခ်ိန္မရလို႔ဆိုတဲ့ အေၾကာင္းၿပခ်က္နဲ႔ ဘာမွ တတ္မလာဘူး။ ေကာင္းေရာ။ ဒါနဲ႔ပဲ အလုပ္ကေတာ့ ဟိုလိုလို ဒီလိုလိုနဲ႔ ရသြားတယ္ဆိုပါေတာ့ဗ်ာ။ အဲဒီမွာ စေတြ႔တာပဲ။ သူ႔အလုပ္က သူ႔ကို ဖုန္းေခၚၿပီး ေၿပာလာတာေတြကို နားမလည္လို႔ဆိုၿပီး ဖုန္းကို တေစတစ္ေကာင္လို ၾကည့္ေနတတ္တယ္။ အားလပ္ရက္ေတြ ဖုန္းလာရင္ ဖုန္းကိုင္ဖို႔ ေၾကာက္ေနတတ္တယ္။ သူေၿပာတာ ကိုယ္မသိ၊ ကိုယ္ကေၿပာခ်င္တာကိုလည္း ထိထိေရာက္ေရာက္ မေၿပာႏိုင္။ ဒါနဲ႔ပဲ အဂၤလိပ္ စကားေၿပာရမွာကို ေၾကာက္သြားၾကေတာ့တာပဲ။ အဲဒီလို စကားေၿပာရမွာကို ေၾကာက္ၿပီး စကားမေၿပာရဲေတာ့ဘူးဆိုရင္ေတာ့ သူတို႔မွာ (Halophobia) ေရာဂါ ရသြားၿပီေပါ့။ (Halophobia) ဆိုတာ Fear of Speaking ပါတဲ့။

ဒါနဲ႔ ၿပီးခဲ့တဲ့ အပတ္ကထင္တယ္ ... သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္နဲ႔ ဖုန္းေၿပာၿဖစ္ေတာ့ အေဒၚၾကီး တစ္ေယာက္အေၾကာင္း ေၿပာၿပပါတယ္။ သူ႔ သူငယ္ခ်င္းရဲ႕ အေမပါတဲ့။ ခရမ္းေရာင္လိုင္း MRT ကို လံုး၀ မစီးပါဘူး။ ဘာၿဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ - ခရမ္းေရာင္လိုင္း MRT က ရထားက ေမာင္းတဲ့လူလည္း မပါဘူး ဒီၾကားထဲ ၿမန္လည္းၿမန္လို႔ မစီးရဲဘူးၿဖစ္ေနတယ္တဲ့ဗ်ာ။ ဒါနဲ႔ပဲ ခရမ္းေရာင္လိုင္းက ေနရာေတြကို သြားမယ္ဆိုရင္ ကားပဲ စီးသြားၾကရပါတယ္တဲ့။ သူ႔ရဲ႕ အေတြ႕ အၾကံဳက ၿမန္ရင္ ဘာၿဖစ္ခဲ့လဲမွ မသိတာေနာ္။ ဒါေၾကာင့္ အဲဒီ အန္တီၾကီးလို လူမိ်ဳးေတြဆိုရင္ေတာ့ (Tacophobia) ၿဖစ္တယ္လို႔ပဲ ေၿပာလို႔ ရပါတယ္။ Tacophobia ဆိုတာ Fear of Speed ပါတဲ့။

ကိုမင္းအိမ္ၿဖဴ ကေတာ့ အနင္းခံရလို႔ နာက်င္မွာကို မေၾကာက္ဘူးဗ်... သူကိုေတာ့ Algophobia ကင္းမဲ့သူအၿဖစ္ ေလးစားစြာ အသိအမွတ္ ၿပဳပါတယ္ခင္ဗ်ာ :P

ဒီလိုမ်ိဳး လြန္လြန္မင္းမင္း ေၾကာက္ရြံ႕ မႈမ်ားဟာ ၿပင္ပအၿဖစ္အဖ်က္ေတြနဲ႔ အတြင္းပင္ကို ဗီဇေတြေၾကာင့္ ၿဖစ္ေပၚ လာတာလို႔ ေယဘူယ် ယူဆထားၾကပါတယ္။

ကုထံုးေတြ အမ်ားၾကီးရွိေပမယ့္ ဘယ္ကုထံုးကမွ ထိထိေရာက္ေရာက္ အက်ိဳးသက္ေရာက္မႈ ရွိတာကို သက္ေသၿပႏိုင္တာ မရွိေသးပါဘူး။ လူေပၚ မူတည္ၿပီးေတာ့ပဲ ကုထံုးေတြကို ေၿပာင္းေပးတတ္ပါတယ္။

ဒါနဲ႔ စကားမစပ္ဗ်ာ... ခင္ဗ်ားတို႔ တနလၤာေန႔ကို ေၾကာက္ၾကလားဗ်... ရံုးတက္ရေတာ့မွာမို႔လို႔ေလ။ ဒါဆိုရင္ေတာ့ ခင္ဗ်ားတို႔မွာ လြန္လြန္မင္းမင္း ေၾကာက္တတ္တဲ့ ေရာဂါ တစ္ခု ရွိေနၿပီသာ မွတ္ထားလိုက္ၾကေပေတာ့.. lol..lol.။

*** Monday ေန႔ေရာက္မွာကို ေၾကာက္တတ္တဲ့ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္သို႔ အမွတ္တရ***

ေက်းဇူးတင္စြာၿဖင့္
yu ya



7 comments:

မယ္႔ကိုး said...

phobia ေတြ ခဏခဏဖတ္ဖူးေပမယ့္ အၿမဲ ျပန္ျပန္ေမ ့ ့သြားပါတယ္။
ေရးထားတဲ့ ေဆာင္းပါးေလးက ဖတ္လို ့ေကာင္းလို ့ အခုနည္းနည္း ထပ္မွတ္လိုက္ဦးမယ္။

လင္းဒီပ said...

စာေကာင္းေလးဖတ္သြားပါတယ္...။

မင္းအိမ္ျဖဴ said...

တကယ္ကုိ ဖတ္စရာ မွတ္စရာေကာင္းတဲ့ ေဆာင္းပါးေလး ပါ ၊၊ (ဒါ့ေၾကာင့္ ေၾကာ္ျငာတင္ တာေပါ့)

ဟီဟိ ခရမ္းေရာင္လိုင္းမွာ တုိ႔သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ က Control လုပ္ေနပါတယ္ ဆုိရင္ေတာ့ ဘယ္သူမွ စီးမွာ ဟုတ္ေတာ့ဘူး D: , သူကစာေတြမဖတ္ဘူးဟုတ္ ျပန္ေျပာနဲ႔ေနာ္ )

ကုိမင္းအိမ္ျဖဴက အနင္းခံရမွာ ေၾကာက္တာဟုတ္ပါဘူး ေနာ္ ... ေၾကာက္တက္ပါတယ္
ေမတၱာရင္းနဲ႔ ေပးဆပ္ျခင္းလို႔ ဆုိလိုတာပါ
(ငါဆုိတဲ့ အတၱစြဲ အတြက္ ငါ့ဘက္က နစ္နာေလ ျခင္း ရယ္လို႔ မမွတ္ဘူးလို႔ ဆုိလိုတာပါ ေကာင္ေလးရယ္ ငွဲငွဲ... ငွဲငွဲ )

တခိ်ဳ.ခ်ိဳ.က ငါ့မွာေတာ့ အေစာ္ကားခံရေလ ျခင္းရယ္လို႔ ကုိယ့္ကုိယ့္ကုိ လူသနားေအာင္ ေျပာတက္ ၾကလြန္းလို႔ ရယ္ပါ (သက္ဆုိင္သူသုိ႔ ...ပုိ႔ေမတၱာ ေတးလႊာ ေျခြ ၊ ေဘးဘရာေတြ..... ေ၀းပါေစ.... သေျပႏု ေငြခရု .... ေဇရတု ...... ျပဳမယ္မေသြ .....ေမာင့္ေမတၱာ ... ေမာင့္ ေမတၱာ ... ) သီခ်င္းေနာ္ သက္ဆိုင္ သူသုိ႔ တဲ့

Anonymous said...

ေၾကာက္တတ္တာေတြကို လိုက္ၿပီး အမ်ိဳးအစားခြဲထားတာေတာ့ ဟုတ္ပါၿပီ .. Monday ကို ေၾကာက္တဲ့ သူေတြဆိုရင္ေရာ ဘယ္လိုေခၚမလဲ ....

Mondaphobia ေခၚမလား ... haha
သေဘာက်တယ္ဗ်ိဳ႕ ...
:D
ေနေဒးသစ္။

Yu Ya said...

*မယ္ကိုးနဲ႔ ကိုလင္းဒီပေရ...ေက်းဇူးတင္ပါတယ္..

*ကိုမင္းအိမၿဖဴေရ...ဟုတ္တယ္. ကၽြန္ေတာ္လည္း ခရမ္းေရာင္လိုင္းကို ဘယ္ေတာ့မွ မလာဘူး.. အဟီး. အခုက ခရမ္းေရာင္ လိုင္းတင္မဟုတ္ဘူး.. Main Control မွာပါ သူငယ္ခ်င္းေတြ ရွိေနၾကၿပီဗ်... ဘုရား..ဘုရား..မေတြး၀ံစရာပါလား..။

*ကိုေနေဒသစ္ေရ... Mondays ေန႔ကို ေၾကာက္တဲ့သူေတြကို Lunaediesophobia လို႔ ေခၚပါတယ္ခင္ဗ်ာ။

Shinlay said...

က်မကေတာ့ တနလၤာေန ့ဆို အေရးႀကီးတဲ့ကိစၥ သိပ္မလုပ္ခ်င္ဘူး။ ၂ခါျပန္လုပ္ရလို ့။

မ်က္မွန္ေလး said...

တနလာၤေန႔ကိုေၾကာက္တဲ႔ထဲမွာပါပါတယ္။
ဟီး၂
ရုံးကိုမတက္ခ်င္ဘူး။
ပ်င္းတင္းတင္းၾကီး